Takva, Peygamberimizin gerçek yoludur; ashâb-ı kirâmın, evliyâullahın, sâdât ve meşayihimizin hali; âbid ve zahidlerin yol azığı; zakir ve şakirlerin göz nuru, gönül süruru; âhiret taliplerinin maksat ve arzusudur. Takva ve ittika lügatte, “korunmak, sakınmak, çekinmek, korkmak” demektir. Müttakîler de “Allah’tan korkan, işledikleri amellerin kabulünü engelleyen hal ve şartlardan sakınan, cehenneme düşmekten veya Allah’ın sevgisini kaybetmekten çekinen, yaptığı işleri titizlenerek, özenerek yapmaya ihtimam gösteren müslümanlar.” demektir.
M. ESAD COŞAN
